Το μεγαλείο της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας, περικλείεται στο ανέκδοτο του Διογένη , που επιβίωσε της συλλογικης μας μνημης
χιλιάδες χρόνια , για να φτάσει ως τις μερες μας και να μας φωτίσει τον νου σχετικά με την διαφορα αναμεσα στον ερωτα , σαν σεξουαλική πραξη και το ερωτικό αντικειμενο του ποθου μας που υποκειται σε στερεοτυπα οπως θα δουμε στην συνεχεια ...
Ο Διογένης λοιπόν, με το αίμα να εχει ανέβει στο κεφάλι, απο την σεξουαλική παρορμηση , αποφασιζει να διαθεσει τον οβολο του για να απολαυσει τις υπηρεσίες της εταίρας της αρεσκείας του ...Αφου επέλεξε το αντικειμενο του ερωτικου του ποθου , δινει τον οβολο του και μπαινει στο δωμάτιο της ηδονής όπου βασιλεύει το ημίφως για να διεγείρει την φαντασία και να προάγει τα πάθη....Όμως έμελλε να νοιώσει εκπληξη , όταν διαπιστωσε πως το παθιασμενο απο τον ερωτα
πλάσμα που δέχθηκε τα ερωτικα του χαδια , ήταν η γρια φροντιστρια του οικου ανοχης και οχι η εταιρα η οποια ηταν αδιαθετη ! Έτσι γενηθηκε το αθανατο αυτο ρητο , που σφρυζει σοφιας και γνωσης της ανθρωπινης φύσης, δίνοντας διαφορετική διάσταση στην αισθηση των αισθήσεων μας και σε αυτη την ασυνειδητη , σεξουαλική παρορμηση που πηγάζει απο το βάθος της ψυχής μας , αγνοώντας κανονες και στερεοτυπιες...
Πως θα μπορουσε να εξηγηθεί αυτη η διάσταση του ψυχισμού μας , που δίνει το δικαιωμα στην φύση να μην υποκυπτει στους αισθητικους κανονες που αλλαζουν απο εποχη σε εποχη και απο πολιτισμο σε πολιτισμο ?
Η αποκαλυπτική ομοιότητα στον τύπο ενδυμασίας στις τοιχογραφίες της Θήρας, δείχνει αν μη τι αλλο , πως η ομορφιά και η περιποίηση του προσώπου και του σώματος μιας γυναίκας αποτελούσε πάντοτε ένα είδος κοινωνικής διάκρισης, ένα αποκλειστικό προνόμιο μιας αρχουσας κοινωνικα ταξης , όπως αυτη των γυναικων σε μια προιστορικη κοινωνια που η μητρότητα εκλαμβανεται ακομα , σαν θεικη επιλογη και δεν εχει ακόμα συνδεθει με την σεξουαλικοτητα . Αυτό θα μπορουσε να εξηγησει καλλιστα την γνωστη γυναικεια ψυχροτητα
και την δυσκολία οργασμού η την άγνοιά του , ακόμα και σε παντρεμένες γυναίκες, γεγονός που συχνά ξεγελά τις αισθήσεις μας , αντικρίζοντας ενα ομορφο γυναικειο πλασμα , αυτόματα το μυαλο μας να το βλεπει να μεταφράζεται σε μια απολυτη σεξουαλικη συμπεριφορα στο κρεββατι ...
Η πολυπλοκότητα της γυναικείας φύσης, ενω ειναι προγραμματισμένη για την αναπαραγωγή, ταυτόχρονα βιώνει την εξάρτησή της απο το αρσενικό , σαν καταπίεση και αναγκη προσαρμογής που μόνο όταν ξεπεραστεί [αν ξεπεραστεί ] θα απελευθερωθούν οι παρορμήσεις της και η ερωτική συνομιλία θα γίνει πραγματικά μια ηδονική διαδικασία που καταλήγει στον η στους οργασμούς της !
Η φύση εχει φροντίσει μια γυναίκα να μπορεί να τεκνοποιεί , ανεξάρτητα απο την σεξουαλικη παρορμηση της , μια διάσταση της προσωπικοτητας της που μεχρι σημερα ακομα την θέλει αντικειμενο του πόθου για τον άνδρα και καθε πολιτισμός αφήνει πάνω στην αισθητική επιλογή της γυναίκας -προτύπου του , ίχνη που μπορεί να έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα δείγματα άλλων εποχών ...
Τι σχέση εχει η ευτραφής "Τζοκοντα " με τα σκελετωμένα κορμια και μαγουλα των μοντελων της μόδας στις μερες μας που καταγράφουν ένα νεο νόσημα της ανορεξίας ?
Είναι απλά διαφορετικά κοινωνικά στερεότυπα που καταγράφονται στο υποσυνείδητο μας και διαμορφώνουν τις αισθησεις μας , άλλα και τις φαντασιωσεις μας ...
Το "εσβησμενη τη λυχνία πάσα γυνή όμοια " , η το λαϊκότερο " η γρια η κοτα εχει το ζουμι "
ειναι η διαχρονική αντίσταση της φιλοσοφίας στα στερεότυπα της καθε εποχής , προάγοντας την εμπειρία σαν την μόνη σίγουρη οδό για ατομική ευτυχία , δίνοντας δικαίωμα στους "άσχημους και τις άσχημες ", στους "γέρους και τις γριές ", να μαθαίνουν την σεξουαλική απολαυση στους νεότερους , μεταδίδοντας την σοφία χιλιάδων χρόνων πολιτισμού,
που συνοψιζεται στο "εν οιδα οτι ουδεν οιδα "....
Η ερωτική συνομιλία, ειναι η γλώσσα της ψυχής του ανθρώπου, το κλειδί για να ανακαλύψει τον εαυτό του και την ευτυχία που μπορεί να του δώσει η ολοκλήρωση μέσα απο το πιο όμορφο μάθημα ζωης που μπορεί να πάρει ...
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire